|
|
|
In HLN van donderdag 18 april 2024 bladzijden 1 en 3 verscheen het artikel: De stem van Vlaanderen - "4 op 10 willen onafhankelijk Vlaanderen".
|
18/04/2024
|
Mijn reactie hierop:
Splitsing : Nooit
Confederalisme : Compleet onaanvaardbaar
Cohabitatie : Ja
Een confederaal België houdt in, dat eerst een splitsing in de
deelstaten wordt doorgevoerd en dat een einde wordt gemaakt aan de grondwet en
deze wordt vervangen door een internationaal verdrag tussen de deelstaten.
Dit betekent dat con-federalisten en separatisten hetzelfde
willen: de onafhankelijkheid van Vlaanderen en Wallonië.
Over wat met Brussel dient te gebeuren spreekt niemand.
Over zo'n ingrijpend thema moet minstens aan de bevolking de
mening worden gevraagd via een referendum, niet via peilingen of stemtesten.
En dé fundamentele vraag blijft: zal het dan efficiënter zijn,
laat staan praktischer en werkbaar zijn?
Eén voorbeeld: hoe kunnen we onze ziekteverzekering en onze
pensioenen leefbaar houden in het licht van de vergrijzing die aan
turbosnelheid op ons afkomt.
Kan iemand het nut aantonen van alle staatshervormingen tot op
heden of met andere woorden wat is de meerwaarde ervan voor de burger.
Cohabitatie ja: en waarom het niet eenvoudig zo stellen:
"voor mij is het alvast duidelijk België is mijn vaderland, Vlaanderen
mijn moederland en ik heb altijd geleerd vader en moeder koestert men";
En als slot, zijn er de dag van vandaag geen dringender problemen
om aan te pakken!
Geert Messiaen
|
|
|
|
Ouderen : levensmoeheid, voltooid leven en ... euthanasie
|
10/04/2024
|
Ik nam kennis van het
artikel "Euthanasie toelaten bij levensmoeheid of een voltooid leven van
onze ouderen" in de geschreven, gesproken pers en de sociale media.
Verschillende
lezersbrieven doen me huiveren.
Zijn de gezegden en
voorstellen niet een mokerslag in het gezicht van alle ouderenwerkers,
ouderengroeperingen, zorgondernemers, medewerkers en ouderenvrijwilligers die
zich dag in dag uit inzetten voor het welzijn van ouderen.
Meer, door dergelijke
uitspraak wordt ook de negatieve trend tov de WZC ook nog eens gestimuleerd.
Zo wordt ook een negatieve beeldvorming van de ouderenzorg geschetst.
De uitspraken zijn
geenszins de opener tot een “mooi “ open, maatschappelijk debat.
De voorstellen, zeg maar vreemde uitspraken voor een andere aanpak van de
vergrijzing zijn niet alleen niet wijs, maar ook te radicaal.
De maatschappij vooral moet hieraan een oplossing bieden.
Hoe een betere kwaliteit van het leven mogelijk maken voor ouderen, die kampen
met levensmoeheid en depressiviteit moet het voortdurend motto en de opdracht
zijn.
Vergelijkingen maken met
dierenasielen en koppelen aan economische overwegingen, besparingen zijn niet
alleen verontrustend, maar ook verwerpelijk.
Ouder worden is een zegen, een voortdurende uitdaging en moet de dag van
vandaag meer dan ooit gekoesterd worden.
Waarom steeds een bepaalde stempel geven in onze samenleving vanaf een bepaalde
leeftijd? Dat de samenleving een rol zou moeten spelen in het bepalen van ons
heengaan is angstaanjagend.
Met zijn allen jong en oud moeten we zinvol bijdragen en inzetten voor het
welzijn van ouderen, ja ook voor kwetsbare ouderen.
Ouder worden is een geluk en geen probleem.
En gelukkig wordt de mens ouder en ouder; dit is het positieve aan de
vergrijzing.
Verouderen is geen ziekteproces.
Verouderen staat niet gelijk aan economisch nutteloos, politiek machteloos,
kwetsbaar, en voortdurende last voor de samenleving.
Vergrijzing is een succesverhaal, dankzij de inzet van velen, de geneeskunde,
welzijnswerkers, ouderen groeperingen en noem maar op.
Ouderen zijn onmisbaar en bijzonder nuttig voor de maatschappij en vormen een
belangrijk deel van de samenleving.
Ouderen schrijf je niet zomaar in een pennentrek af ... nooit! Tabula rasa
nooit!
Integendeel er zou meer moeten geïnvesteerd worden in een duurzaam,
stimulerend preventie- en empowermentbeleid, zoals in Denemarken en Nederland.
Er is ook nood aan meer middelen voor een veel betere omkadering in de
ouderenzorg.
Zo zouden thuiszorg en mantelzorg nog beter en sterker moeten uitgebouwd
worden - kortom ouderenzorg moet voortdurend hertekend worden.
Ouderen hebben meer dan ooit hun plaats in onze omgeving, in onze samenleving,
in onze maatschappij.
Ouderen ongeacht hun leeftijd moeten zich veilig, geliefd en verzorgd voelen.
Dit is en moet een primordiale opdracht zijn en blijven van onze
maatschappij.
Dringend tijd ook om werk te maken van een coherent, alomvattend en
geïntegreerd internationaal verdrag dat specifiek de rechten van ouderen
beschermt.
Met tabula rasa te maken, er een streep onder trekken en het woord
"euthanasie" aan te halen in de ouderenzorg is de verkeerde weg
inslaan en lost niets op.
Een duidelijke visie is de dag vandaag dringend nodig om "ouderen een
waardige centrale plaats te geven in de maatschappij".
Kortom laat ons beter omgaan met onze ouderen en meer tijd en geld investeren
om levensmoeheid en depressies weg te halen.
Geert Messiaen
Izegemseaardeweg 198
8800 Roeselare
|